Połóżcie tu moje ciało
Na słońcu, przy białéj ścianie,
Aby mię słońce ogrzało.
Wielki Boże! Boże Panie!
Bądź pozdrowion duszą całą 5
Za twoje słońce wiosenne,
Pełne złotego uśmiechu.
Hiob przeklinał światło dzienne:
Bo urodzony był w grzechu,
W nędzy, w upadku, w obawie: 10
Ale ja Ci błogosławię
Za dzień, co mi żyć pozwala,
Miłości goreć płomykiem.
Każde drzewo się zapala,
I tobie Panie goreje. 15
Każdy promień, co mię grzeje,
Płomienistym cię językiem
Na wysokości wychwala!
Czy ci tak dobrze o! Panie?
Dobrze, bracie, – dobrze, ciepło. 20
Wielkie twoje zlitowanie
Boże! wielkie łaski Twoje!
Gdy mi ciało w lochu skrzepło,
Ty mi dajesz światła zdroje,
Ptaszkom twoim każesz śpiewać, 25
Słońcu twojemu ogrzewać.
Dobry jesteś! i łaskawy!
Pozostalibyśmy dłużéj
Przy tobie, ale z obawy
Nie możemy. Człowiek służy... 30
Czeka nas łańcuch i plaga.
