Strona:PL Edgar Wallace - Bractwo Wielkiej Żaby.pdf/231

 — Czy chcesz zostać moją żoną, Ello? — powtórzył.
 — Nie! — Ella odzyskała nieco panowania nad sobą.
 — Dam ci wszystko, czego...
 — Choćby mi pan dał wszystko złoto ziemi, nie poślubię pana!
 — Dam ci coś jeszcze cenniejszego, — głos jego stał się łagodniejszy, ledwo dosłyszalny. — Daruję ci życie ludzkie.
 Myślała, że mówi o Dicku Gordonie.
 — Daruję ci życie twego brata.
 Przez sekundę cały pokój wirował w oczach Elli, a ręka jej mimowoli sięgnęła po krzesło.
 — Jak pan to rozumie?
 — Daruję ci życie twego brata, który siedzi w więzieniu w Gloucester, skazany na śmierć, — rzekł „Żaba“.
 Ella ścisnęła poręcz krzesła z najwyższym wysiłkiem.
 — Mój brat? — wybełkotała.
 — Dzisiaj jest poniedziałek, — rzekł „Żaba“. — W środę brat twój umrze! Daj mi słowo, że przyjdziesz, gdy cię zawezwę, a uratuję go.
 — Co on zawinił?
 — Zabił Lewa Brady’ego.
 — Brady’ego?
 „Żaba“ skinął głową.
 — To kłamstwo! — wybuchła Ella. — Mówi pan to, żeby mię nastraszyć!
 — Czy zgadzasz się zostać moją żoną?
 — Nigdy! Nigdy! Raczej umrzeć! Pan skłamał!
 — Jeżeli mnie będziesz potrzebowała, wezwij mię. Wystaw w swojem oknie białą kartkę, a uratuję twego brata.