Strona:PL Edgar Wallace - Czerwony krąg.djvu/106

 — Kiedy nadszedł? — spytał Parr, biorąc list w rękę.
 — Dziś rano, pierwszą pocztą.
 Inspektor przeczytał słowa wpisane w czerwone kółko.
 — W piątek, o pół do czwartej przybędziemy po pieniądze do biura Mr. Derricka Yale. Banknoty nie mogą opiewać całemi serjami. Jeśli gotówki nie będzie, umrzesz pan tej nocy jeszcze.
 Inspektor westchnął.
 — To rzecz bardzo upraszcza! — powiedział. — Oczywiście nie przyjdą wcale.
 — Ja sądzę, że przyjdą! — oświadczył detektyw spokojnie. — Ale będę ich oczekiwał i chciałbym mieć pana w pobliżu, inspektorze.
 — Bardzo dobrze! — zgodził się flegmatyczny Parr. — Jestem atoli pewny, że nie przyjdą.
 — Nie godzę się z panem. Ktokolwiek jest kierownikiem Czerwonego Kręgu, męstwa mu nie brak. Pozatem zastaniesz pan w mem biurze dawną znajomą! — dodał ciszej.
 Parr zauważył wesołość detektywa.
 — Drummond? — spytał.
 Yale skinął głową.
 — Przyjąłeś ją pan?
 — Interesuje mnie, a ponadto sądzę, że nam dopomoże w odkryciu tajemnicy Czerwonego Kręgu.
 W tej chwili wrócił Froyant i rozmowa zeszła na inne tory.