Ta strona została uwierzytelniona.
pociągnął do Boga, ożywił i do poświęcenia się, do ofiar zapalił, dzielną i wprawną ręką wszystko uporządkował i wzorowo wszystko w swéj Dyecezyi urządził — niepomijając najdrobniejszego szczegółu.
Przedstawić chociaż pobieżnie całą działalność naszego Najdostojniejszego Pasterza i wykazać całą doniosłość téj działalności, zliczyć wszystkie dobrodziejstwa jakie spłynęły na Dyecezyę za Jego rządów, nie jest rzeczą łatwą i co do nas, nie jesteśmy w możności temu zadaniu w zupełności podołać, przytoczymy tylko w ogólnym poglądzie niektóre główniejsze sprawy. I tak:
1)
Wyjednał rozszerzenie uszczuplonéj swéj Dyecezyi liczącéj tylko 143.433 wiernych, do poważnych granic z 714.279 ludności;
2)
Otrzymał przywrócenie Biskupom Krakowskim dawnego ich tytułu Książąt;
3)
Ukoronował cudowny obraz Najśw. Maryi Panny w Krakowie na Piasku i drugi na Kalwaryi;
4)
Fakultet teologiczny, staraniem Ks. Pasterza obsadzony przez najuczeńszych mężów, należy dziś do najznakomitszych w Kościele;
5)
Sprowadził do Krakowa zakon Zmartwychwstańców, Siostry Miłości Bożej, Nazaretanki, a do Kęt Kapucynki;
6)
Założył w Krakowie dwa Zgromadzenia Tercyarzy i Tercyarek Ś. O. Franciszka, celem utrzymania sal schronienia dla ubogich;
7)
Zakon Bernardynek — do zaprowadzenia najściślejszéj obserwy i nieustannéj Adoracyi Najśw. Sakramentu zachęcił i do skutku doprowadził;
8)
Staraniem Ks. Pasterza — ruiny dawnéj wspaniałéj rezydencyi Biskupiéj wraz z kaplicą, zostały odrestaurowane;
9)
Przez nieustanne coroczne Wizyty Biskupie, objazdy Dyecezyi, zachęty do gorliwości przez wyjednywanie
