Ta strona została uwierzytelniona.
POLSKA W POEZYI RUSIŃSKIEJ.
PANTELEJMON KULISZ.
1819 — 1897.
1819 — 1897.
„SKARGA ŻAŁOSNA“.
O czemuśmy z Polską przez wiek wojowali
orężem z żelaza i stali?
Wszak walczyć mogliśmy perłami wymowy,
miłości pełnemi słowy.
Czyż Polska nie znała bezmiernej swobody
nad inne w świecie narody?
A dzisiaj? O Boże, litośny mój Boże,
rosyjskie zalało nas morze.
„LACH I RUSIN“.
LACH:
Gdy żyć zemną zaczniesz w zgodzie,
Rusinie, mój bracie,
będziem chodzić w aksamitach
złocie i szkarłacie.
