Strona:PL Ejsmond - Polska w pieśniach cudzoziemskich.djvu/42

Ta strona została uwierzytelniona.

O czemuż z całej przyrody
Człowiek ma najmniej swobody?

Rodzi się strumyk przejrzysty
w kołysce kwiatów i ziół.
I pędzi ku morzu w dół
wijąc się, jak wąż srebrzysty.
Przebiega górskie wyżyny
i mknie w zielone doliny...
O czemuż z całej przyrody
Człowiek ma najmniej swobody?

Srogi ból, piekielna męka.
Piersi mi rozsadza gniew.
W żyłach wre kipiąca krew,
a serce z wściekłości pęka.
Cóż wzbrania ludziom biedakom
swobody, którą łaskawie
Bóg dał źródłu, i kwiatom, i trawie,
I zwierzętom, i rybom, i ptakom?...