Strona:PL Eliza Orzeszkowa-I pieśń niech zapłacze.djvu/058

 — Mów: przywiązania braterskiego...
 — Które niegdyś było tak głębokiem, jak wszystkie twoje uczucia, ale teraz...
 — Trwa i pragnie, abyś w tym domu znalazł spoczynek, jeśliś zmęczony i pociechę, jeśliś nieszczęśliwy.
 — Dziękuję. Jeślim nieszczęśliwy... czy wyglądam na nieszczęśliwego?
 — Trochę, chwilami...
 — Proszę cię, nie zwracaj na to uwagi i nie zapytuj...
 — Nie będę.
 Byli tą krótką rozmową tak zmęczeni, że musieli usiąść i obaj przesunęli dłonie po czołach, które zapłonęły.
 Po chwili Jerzy wahającym się głosem zaczął:
 — Chciałbym tylko zapytać cię — jeżeli powiedzieć możesz — co było przyczyną twego długoletniego milczenia?
 — Każdy fakt ma swoje przyczyny pośrednie i bezpośrednie. Najbezpośredniejszą przyczyną tego, że odzywać się