Strona:PL Eliza Orzeszkowa-I pieśń niech zapłacze.djvu/131

Ta strona została uwierzytelniona.

stać się silniejszą przeciw złemu. Człowiek ten jest stróżem leśnym, ale mieszkał dotychczas w oddalonej stąd części lasu; teraz, Jerzy umieści go jak najbliżej siebie, pod codziennym wpływem swoim i Krysi, która najpewniej nie odmówi mu w tem swej pomocy.
Z prostotą i wyrazem szczęścia w oczach Krysia odpowiedziała:
— O tak, Jurku! Z całego serca dopomagać ci w tem będę!
Czesław zaś ze skupioną uwagą patrzał na brata i oczu z niego nie spuszczając, z chwiejnymi tonami w głosie rzekł:
— Więc ludzie nieskazitelnie czyści mogą mieć dla win ludzkich przebaczenie?
Jerzy odpowiedział, że nikt z ludzi nieskazitelnie czystym od win i błędów być nie może, że wspólność błędów — to jedno z najtwardszych ogniw w łańcuchu ludzkiego braterstwa, i że dlatego człowiek żaden nie posiada nad człowie-