Ta strona została uwierzytelniona.
STEFANII Z TOŁŁOCZKÓW
ŻUKOWÉJ.
Niegdyś w najwcześniejszéj młodości mojéj latach, częste i długie chwile przepędzałam z tobą. Pamiętasz pewnie, jak nieraz wśród zieleni cienistej ogrodów, albo w cichych ścianach naszych wiejskich domów, godziny schodziły nam na serdecznych a pełnych treści pogadankach.
Dziś szeroka przestrzeń nas dzieli — ale ja dla ciebie na zawsze najserdeczniejszą zachowałam przyjaźń. W dowód więc serdecznej mojej o tobie pamięci, pozwól abym na pierwszej kartce pisania tego połączyła dwa imiona nasze:
Eliza Orzeszko.
