Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Ostatnia miłość.djvu/041

tu na którym budować się będzie kolej żelazna, i dla wytknięcia jej linji. Przyzwyczajony do poważnego zajęcia i zamiłowany w swoim zawodzie, ciągle prawie pracuje, a jedynemi jego znajomymi tutaj jesteśmy ja i pani marszałkowa Z. Niewiem więc czy będę mógł.....
 — Mais mon Dieu — z niezadowoleniem wycedziła Hrabina — jeśli ten pan tak wysoko ceni swoją osobę, nie nalegam wcale; jednak, si la chose se peut — gdybyś go tu przyprowadził doktorze, vous m’ obligeriez infiniment.
 W czasie tej rozmowy hrabiny z doktorem, Frycio robił uwagi obecnym paniom nad pięknością ich toalet; gdy nareszcie zdołał oderwać oczy od koronek zdobiących ich suknie i podniósł je na ogród, lekki wykrzyk z ust jego wyskoczył. Przyłożył szkiełko do oka, popatrzył i żywo zwracając się do hrabiny, półgłosem wyszeptał.
 — Veuillez voir Mme la comtesse, — niech hrabina spojrzy na tych dwóch panów wychodzących z alei i idących ku gankowi.
 — Eh bien! qu’y a t-il? zapiszczało bóztwo przykładając lornetkę do oczu — co też natychmiast uczyniły i dwie inne piękne panie, patrząc we wskazaną stronę.
 — Jeden z idących, mówił Frycio, ten młody brunet, to jest od wczoraj przybyły do tutejszych