Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Ostatnia miłość.djvu/161

 — Hrabina w metamorfozie! ze śmiechem rzekł doktór. Z za klatki ozwał się głos.
 — Monsieur Tarnowski, chciej pan szerzej otworzyć drzwi, bo nie mogę wejść z Bibi!
 Henryk ze śmiechem drzwi roztworzył, i w salonie ukazał się niosący klatkę, promienny i uśmiechający się p. Wiewiórski.
 — Szczególną parę dobrałeś pan sobie dla oddawania wizyt! wołał doktor.
 — Jakże hrabina ustąpiła panu tak wesołego towarzystwa? dodał ledwie tłumiąc śmiech Henryk.
 Regina i Rawicki patrzyli uśmiechnięci i zdziwieni.
 Frycio postawił klatkę na stole, powitał wszystkich, i zwracając się do gospodyni domu rzekł, z wdzięcznym ukłonem wskazując klatkę.
 — Przyniosłem tu tego ptaka aby pokazać pani, że w D^*** nietylko ludzie ale i ptacy powtarzają ciągle i wielbią jej imię.
 — W jakiżto sposób? spytała coraz bardziej rozśmieszona Regina.
 P. Wiewiórski schylił się nad klatką i zawołał do papugi wskazując panię Różyńską.
 — Bibi! kto jest ta pani?
 Nastąpiła chwila ciężkiego dla pana Frycia milczenia; przez kilka dni mozolnie on uczył ptaka wymawiać imię damy swoich myśli, i miał już zbierać