Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Pamiętnik Wacławy vol II.djvu/076

kłą zazdrością. Wróciwszy do domu rzekłam mojéj matce:
 — Pan Alexander niezawodnie ożeni się z Józią.
 — Być może, ale ja wątpię o tém — odpowiedziała mi matka. Nazajutrz siedziałyśmy same jedne w salonie, gdy oznajmiono wizytę pana Alexandra.
 — Dzień dobry panu — powitała go moja matka — et quand la noce?? — spytała po chwili żartobliwie.
 Spojrzał się na nią z wielkiém zdziwieniem.
 — La noce? — wymówił — i z kim-że to? s’il vous plait madame.
 — Z panną Józefą — odpowiedziała ciągle żartem moja matka.
 Sarkastyczny wyraz rozszedł się z pięknych ust pana Alexandra po całéj jego twarzy.
 — Nie sądziłem — zaczął — abyś mię pani o tak zły gust posądzić mogła...
 — O zły gust? i dlaczegóż? Przecie panna Józefa jest bardzo miłą i przystojną młodą osobą...
 — Zapewne, ale zarazem jest parafianką i posiada bardzo mierne umysłowe zasoby; a zechcesz pani przyznać, że człowiek, który ma jakiekolwiek pretensye do świata i towarzyskiéj pozycyi, nie wiedział-by, co począć z taką żoną...
 — A jednak — ciągnęła żart moja matka — manifestujesz pan tyle sympatyi i admiracyi dla panny Józefy...