Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Pieśń przerwana.djvu/24

Ta strona została uwierzytelniona.
BENEDYKT.

Jaśnie Oświecony Książe stryj przyjechał i rozkazał szukać Jaśnie Oświeconego...

OSKAR (surowo).

Precz! — (do Klary która jakby skamieniała) Wydało się wszystko, nie gniewaj się — bo uczyniłem to z obawy — abyś...

KLARA (przerywa, prawie osłupiała).

Pan? — książę? — pan, książę?

OSKAR.

No — tak — ale cóż ztąd? — czyż dlatego?...

KLARA (j. w.)

Pan? książę? — (jak gdyby zrozumiała całą sytuacyę — odbiega od sztachet, obejmuje głowę rękoma i z okrzykiem trwogi — biegnie prawie nieprzytomnie ku drzwiom:) Ojcze — ojcze — ojcze.

WYGRYCZ (ukazuje się w drzwiach:)

Co to jest? — co się stało?

KLARA (rzuca się do kolan ojcu:)

Ojcze — uciekajmy ztąd! Uciekajmy jaknajprędzej — dziś jeszcze — jeszcze dziś. — Ja tu jednej chwili pozostać nie powinnam... — Nie mogę!


ZASŁONA SPADA.