Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Pompalińscy.djvu/085

Ta strona została uwierzytelniona.

— „Poznałem jedną pannę, która podobała mi się od razu bardzo, potem jej bracia u mnie byli i zawieźli mię do jej rodziców i ja tam o rękę panny oświadczyłem się, odmowy naturalnie nie dostałem, bo ona mię także bardzo pokochała i jesteśmy już zaręczeni. Teraz muszę powiedzieć ci, chère maman, kto jest moja narzeczona. Jest to panna Kniks, z tych Kniksów, co to mają Ślepowrona w herbie i przydomek Trzaska.
W tem to właśnie miejscu synowskiego pisania, hrabina dostała ataku serdecznego płaczu, w tem samem także przerwał czytanie listu hr. August.
— Diable! wymówił, Kniks! z przydomkiem Trzaska, c’est famena! voilá un mariage qui fera bien mousser le nom!
— Więc hrabia Cezary żeni się... pełen głębokiego zdumienia wymówił l’abbé.
— Quoi! Cezary żeni się! zawołał hr. Mścisław który przy czytaniu listu obudził się całkowicie i zerwał się teraz na równe nogi, et avec une, Kniks encore, un Slepowron et une Trzaska!
Żadne pióro opisać nie zdoła wrażenia, które wywarła na zgromadzeniu rodzinnem, zawarta w liście hr. Cezarego wiadomość. Wykrzy-