Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Pompalińscy.djvu/296

stanowczo usunął się od interesu i wnet odjeżdża... Gdyby pan hrabia był zrana podpisał umowę, klamka by zapadła, ale teraz... ja ręce od wszystkiego umywam i opiszę pani hrabinie i panu hrabiemu jak wszystko było.
 Rzekłszy to pełnomocnik zstąpił z ganku i śpiesznie oddalił się ku oficynom, hr. Cezary zaś pozostał na miejscu jak skamieniały.
 — Pawełku! ozwał się po chwili zcicha. Ja nie wiem co to będzie...
 — Z czego? zapytał Paweł.
 — On to zrobi z pewnością... on napisze do mamy i do stryja, że ja siedziałem w pasiece i klaskałem z bata pod stajnią, kiedy trzeba było podpisywać umowę...
 — No, naturalnie że napisze... ale i cóż ztąd?
 — Stryj jak stryj... ale mama będzie znowu gniewała się bardzo na mnie.
 — Będzie z pewnością! ale i cóż ztąd? powtórzył Pawełek.
 — Jakto cóż ztąd? czyż ty nie wiesz mój Pawełku jak mi przykro kiedy mama gniewa się na mnie...
 — Zdarza się to jednak dość często.