i pamięci tych, którzy... unieśli się z tej ziemi... w... chose... w sfery wyższe! Ja sam, malgré — malgré, że prozaiczne i demokratyczne czasy nasze, wyraźną wzgardę okazują dla rzeczy uświęconych wiekami... otwarcie wyznaję, et je m’en vante... iż jednym z przedmiotów mojej czci najgłębszej jest poszanowanie woli i pamięci zmarłych... car avouons le... il aut faire quelque chose... należy nam cóś uczynić dla tych, którzy mieli nieszczęście... mieli wielkie nieszczęście — umrzeć! Mademoiselle! byłbym zuchwałym i niedelikatnym, jeślibym teraz śmiał upominać się u pani o zgodzenie się z tak jasno wyrażoną wolą nieodżałowanej naszej, a tak wcześnie zgasłej kuzyny... Niech mi jednak wolno będzie żywić... chose... nadzieję... iż pani nie odmówi mi pozwolenia, abym zaprezentował się jej w jej własnym domu i powierzył czasowi i bliższej znajomości sprawę.... sprawę poszanowania dla tak jasno wyrażonej, a dla mnie... croyez-moi mademoiselle, bardzo miłej woli, naszej nieodżałowanej kuzyny, pani jenerałowej z Pompalińskich Orczyńskiej!
Na zupełnie obojętne i nieruchome wargi Leokadyi, wrócił znowu ten sam co wprzódy smutny trochę uśmiech.
Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Pompalińscy.djvu/703
Ta strona została uwierzytelniona.