Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Z życia realisty 219.jpeg

 Wtedy Mieczysławowie powiedzieli mi, że to ta twoja historyczna Ulana a ponieważ przyznałem się do zupełnego ignorowania całéj historyi, o któréj czynili wzmiankę, otrzymałem od nich relacyą, comme quoi byłeś w niéj szalenie rozkochany, comme quoi usychałeś z miłości, jak biblijny wróbel na dachu, comme quoi chciałeś się z nią żenić i t. d. Po twoim wyjeździe, bratowa moja tak napełniła sobie głowę romantycznym losem dziewczyny, że nie odzyskała spokoju, aż, z pomocą najrozmaitszych sposobów i starań, odkryła jéj schronienie, pojechała sama po nią i zabrała ją z sobą do Hor. Pokazało się, że biedna Ulana, przestraszona owém okrutném czarném czółkiem, którém jéj zagrożono a tak kochająca ciebie i tak, mimo prostoty swéj, rozsądna, że nie chciała przyjąć twéj matrymonialnéj propozycyi, uciekła w świat, kędy oczy poniosły i oparła się, aż w odległym jakimś futorze, gdzie została służącą futornika. W ucieczce téj wielce pomocny był jakiś robotnik z fabryki, Hryhory, chcący ją uratować od czarnego czółka; u jego to siostry ukrywała się ona przez cały czas najusilniejszych poszukiwań.
 Bratowa moja zamierzała zrazu donieść ci o powrocie do Hor Ulany, ale Mieczysław bardzo rozumnie zadecydował, że ponieważ wiele czasu upłynęło, byłeś wtedy już w stolicy i prawdopodobnie wybiłeś sobie z głowy sielski romans, lepiéj było dla wspólnego waszego dobra, nie zawiadamiać cię wcale o losie