grzbiecie a pod nią wązki próg nad urwiskiem jest jedyném, możliwem przejściem na wschodniopołudniową stronę tego najwyższego szczytu Świnnicy. Tu znów nowy nieopisany widok się roztwiera: dolina Pięciu Stawów i pasmo szczytów na około, najbliższy ze stawów zwykle zawsze zamarznięty do połowy. Droga coraz się stromiej pnie, aż idąc krok krok za przewodnikiem, dojdzie się pod sam szczyt Świnnicy.
Szczyt jest poszarpany, goły, granitowy, a dwie szczelinki wiodą na niego, któremi się dostać można na wierzch, ale z wielką ostrożnością, bo pod nogami przepaść straszna do doliny Pięciu Stawów.
Ze szczytu Świnnicy widok niewypowiedziany. Nic na okół oczom zapory nie stawia, prawie wszystkie szczyty tatrzańskie jak na dłoni, lecz tylko z mapą dobrą w ręku da się każdy widoczny wierch odróżnić i nazwać. Na południe i wschód najciekawszy krajobraz, to morze nagich skalistych olbrzymów. Jeżeli się zacznie studjować szereg szczytów od Krywania (7913′[1]) to ku wschodowi występuje naprzód olbrzymi trzon Grubego Wierchu, a nad nim wychylają się dwa wierzchołki, pierwszy Krótka (7535′[2]), drugi Ostra (7441′[3]); dalej kończy tę masę skał szczyt Baszta (7699′[4]), poniżej wychyla się grań Pośredniego Wierchu, dążąca ku Mięguszowskiej, mając przed sobą Kotelnicę i Miedziane nad doliną Pięciu Stawów. Następnie występuje śpiczasty szczyt Ganek (8021′[5]), dalej Rysy (7309′[6]),
- ↑
2501 m; wg współczesnych pomiarów 2494 m n.p.m.
- ↑ 2382 m; wg współczesnych pomiarów 2375 m n.p.m.
- ↑ 2351 m; wg współczesnych pomiarów 2350 m n.p.m.
- ↑ 2434 m; obecnie: Szatan – 2421 m n.p.m.
- ↑ 2535 m; opis dotyczy Wysokiej – 2547 m n.p.m.
- ↑ 2310 m; wg współczesnych pomiarów 2503 m n.p.m., podana wysokość może dotyczyć Przełęczy pod Rysami – 2365 m n.p.m.
