raczej określać wrażenia, jakie on na umysł ludzki wywiera, że jednak wrażenie to jest bardzo względne i zależne od charakteru duszy, serca lub rozumu osoby przybyłej dla oglądania Karpackich osobliwości, zatém niechaj każdy sam na sobie doświadcza uczucia, jakiego doznaje na widok uroczej natury. Określać Morskiego Oka wdzięki słowami, byłoby to nadaremnem usiłowaniem, bo potęga słowa nie wyrówna tu sile wzroku, gdy się poimy przez własne oczy wszystkiém naraz, co tworzy właśnie Boską harmonją.
Są jednak istoty, których wyobraźni tu rzeczywistość nie zadowalnia, jestto wynikiem chorobliwego stanu ciała, gdy po przebyciu trudów za wielkich na siły niektórych osób, omdleni, często deszczem zmoczeni, przybywają nad Morskie Oko, a zobaczywszy tylko staw wśród dzikich skał, doznają zawodu, nie czując uroku, jaki wywiera na zdrowe i wzniosłe dusze Boska harmonja górskiej, dziewiczej przyrody, złożonej z kilku pojedyńczych czynników.
Pozostaje mi zatem opisać Morskie Oko z jego położenia, otoczenia i wszelkich jego właściwości.
Morskie Oko albo Rybie leży w głębokiej kotlinie poczynającej dolinę Białki; powierzchnia wody jego na wysokości 4460′[1] zajmuje 57 mórg i 534° □[2], zatém w rozległości ustępuje z pomiędzy wszystkich stawów Tatrzańskich, tylko Wielkiemu w dolinie Pięciu Stawów Polskich, bo ten liczy 60 mórg
Strona:PL Eljasz-Radzikowski-Illustrowany przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnic.djvu/149
Ta strona została uwierzytelniona.
