wózku do górnego końca kuźnic, co znaczy całą milę[1], i to ciągłej drogi pod górę.
Najprzód wiedzie droga równa w lesie wycięta prosto aż do pierwszej huty (2958′[2]), potém więcej ku południowi doliną Bystrej, koło rzędu kuźnic, mieszkań oficyalistów, urzędników górniczych, karczmy (3166′[3]), dworu (3192′[4]) przychodzi się na kamienistą drożynę po wodzie sączącej się z kilku źródeł do lasu, następnie wychodzimy na piękną polanę (3652′[5]) Kalatówkami zwaną od właścicieli. Ztąd dość ładny widok na Magórę, turnie Kasprowe, Goryczkową przełęcz, którędy droga na Krywań, a jak podanie niesie, Konfederaci Barscy ścigani uchodząc przenosili tędy armatki udając się do Węgier. Ścianę od północy stanowi grań Giewontu, od zachodu zaś sterczy Suchy Wierch.
Zaledwo się minęło polanę z szałasami i szopami na siano, słychać wielki szum wody spadającego tu na dół po kamieniach źródła (3660′[6]). Warto tu zejść na dół aż do potoku Kondrackiego, do którego z łoskotem i wielką wspaniałością rzuca się spieniona woda ze znacznej wysokości, dając początek potokowi Bystrej, a nie, jak nieświadomi rzeczy plotą, Białego Dunajca, który dopiero powstaje z połączenia się różnych strumieni, Cichej, Młynicznej, Bystrej, Porońca i t. d. we wsi tego nazwiska. Woda tego tu źródła zimna + 3•2° Rm.[7] i wyborna do picia.
Od źródła drogą w las się idzie, lecz zboczyć
Strona:PL Eljasz-Radzikowski-Illustrowany przewodnik do Tatr, Pienin i Szczawnic.djvu/164
Ta strona została uwierzytelniona.
