położenie Tatr, że są otoczone naokół równinami, a nie górami, zkąd wznosi się i oblega wierchy tyle ciepła, iż temperatura niezwykle podniesiona w Tatrach właśnie wpływa potężnie na zniszczenie pozostałych z zimy śniegów do tego stopnia, że gdy w Szwajcaryi i Sabaudyi lodowce się potworzyły na takiej wysokości, w jakiej ziemniaki, groch, żyto rośnie, jak Górnergletscher 5829′ wied., Chamouny 5700′, Wielki Aletsch 4933′, Rosenlani 4817′, Obergrindelwald 4049′, Glacier des Bois 3531′, Untergrindelwald 3237′, Rosensgletscher 3227′, a u nas w Tatrach przy takich wzniesieniach, jak dolina Małej Zimnej Wody 6568′ dolinka pod Granatem nad Zmarzłym 6101′ lodowców nie ma pomimo położenia geograficznego więcej północnego od Alp.
Następstwem tego jest nowy szczegół tatrzański, że wbrew teoretycznej linii śnieżnej, obrachowanej przez Fr. Fuchsa na 8141 stóp[1] dla Tatr według zasad Humboldta, tam, gdzie już wszelkie życie umiera, botanicy znajdują po kilka gatunków roślin w pełnem kwieciu na Gierlachu (8414′), na Łomnicy (8342′) i innych szczytach przenoszących podaną linię wegetacyjną.
Granice roślinności rozłożyły się w Tatrach w ten sposób według Fr. Fuchsa:
| Kosodrzew | rośnie najwyżej | 6085′, |
| niżna granica | 4210′, | |
| wyjątkowo pojedyńczo | 3687′, | |
| Limba | rośnie najwyżej do | 5406′, |
- ↑
2573 m
