2) Ulyssis prudentia in adversis w r. 1516. 3) Judicium Paridis w 1522 r. wydany w Krakowie. Ten to zapewne Adam Polak, który w r. 1478 bawiąc we Włoszech, drukował w tymże roku w Neapolu wspólnie z Mikołajem de Luciferis, dzieło p. t. S. Antonini Florentini confessionale.
Adam (Robert), ur. 1728 w Kirkaldy w Szkocyi, sławny architekt, po powrocie z Włoch r. 1762 został budowniczym królewskim; obrany członkiem parlamentu, wkrótce zrzekł się tej posady. Adam wielce przyczynił się do rozpowszechnienia dobrego gustu w sztukach pięknych w Anglii: mnóstwo wystawił gmachów publicznych i prywatnych w Londynie, Edymburgu i Glasgowie. Z dzieł jego zasługują na uwagę: Ruins of the palace of the emperor Diocletian at Spalatro (Londyn 1763), oraz: Works of architecture (Londyn 1778), które wydał wespół z bratem swoim Jakóbem. Um. r. 1792.
Adam, trzech braci tego nazwiska odznaczyli się w rzeźbiarstwie; z nich najstarszy, Lambert Sigisbert, ur. r. 1700 w Nancy udał się do Paryża, zkąd po uzyskaniu w Akademii pierwszej nagrody, na koszcie królewskim pojechał do Rzymu. Kardynał Polignac zlecił mu wyrestaurowanie dwunastu posągów marmurowych, znanych pod imieniem rodziny Lykomedesa, które odkryto właśnie w pałacu Maryjusza. W r. 1737 Adam został członkiem, a następnie professorem Akademii sztuk pięknych. Jego dłuta jest gruppa Neptuna i Amfitryty, przy wodotryskach wersalskich, jako też dwie gruppy z bronzu: Polowanie i Rybołowstwo w Berlinie. Um. r. 1759. — Adam (Mikołaj Sebastyjan), brat jego, ur. 1705 r., pierwsze nauki pobierał od ojca, później udał się do Rzymu, gdzie we dwa lata uzyskał medal w akademii ś. Łukasza. R. 1762 został członkiem akademii w Paryżu: najznakomitszem jego dziełem jest pomnik małżonki króla Stanisława Leszczyńskiego. Um. 1778 r. — Adam (Franciszek Kacper), najmłodszy z braci, ur. 1710, również uczeń swojego ojca, w r. 1728 pojechał do braci swoich do Rzymu, zkąd powróciwszy wraz z niemi do Paryża, otrzymał wielki medal akademii i znów udał się do Rzymu. Następnie w miejsce brata swojego Mikołaja, powołanego na dwór Fryderyka W., pojechał do Berlina, gdzie przez lat kilka pracował. Um. 1759 r. w Paryżu.
Adam z Rościszewa, cryptonym, (ob. Rościszewski Adam Junosza).
Adam (Pic d’), najwyższa góra na wyspie Ceylon, przez krajowców zwana: Hemale, czyli górą śniegu, ma 4454 stóp wysokości. Na jej wierzchołku, na płaskim kamieniu, znajduje się jakoby wyciśnięty ślad kolossalnej stopy, według Mahometanów Adama, pierwszego człowieka, zkąd i nazwisko całej góry; zaś według wyznawców nauki Syngalezów, ślad stopy Buddy, założyciela tejże religii, który z tego miejsca miał żywcem wstąpić do nieba. Święte to miejsce okryte jest skrzynią miedzianą, wysadzaną w trzy rzędy mniemanemi dyjamentami i otoczone odwiecznemi drzewami, głównie rododendrowemi. Chcąc dostać się na ten wierzchołek, przerywany licznemi urwiskami, wyznawcy Buddy czepiają się przykutych do skały łańcuchów.—Na zachodnim brzegu Ameryki Północnej, w Nowym Albijonie, przy ujściu rzeki Kolumbii, znajduje się przylądek, zwany również Szczytem Adama (Adam’s Point).
Adama, jedno ze czterech miast na dolinie Siddim, z których każde miało swego króla (Gen. 10, 19; 14, 2), a które wraz z ziemią je otaczającą, ogniem Sodomy i Gomory spalone, zamieniły się w morze Martwe (Gen. 14, 20). — Adama miasto w pokoleniu Neftali.
Adamah: tak się nazywa w Talmudzie, druga od dołu z pomiędzy światów albo ziem siedmiu, z których jedna na drugiej stoi, zamieszkana przez złych duchów; była ona jakoby miejscem pobytu Adama, gdy go Bóg po upadku odrzucił.
