tańskich, i jak się zdaje silną bardzo warownia. Obecnie starożytny pałac królów Granady przedstawia na zewnątrz widok zamczyska, nastrzępionego wieżami i bastyjonami. Główne doń wnijście, zwane dawniej bramą sądu, znajduje się w wielkiej kwadratowej wieży i prowadzi na pierwsze podwórze, otoczone portykiem i wyłożone taflami z białego marmuru. Drugie podwórze ozdobione jest wodotryskiem, spoczywającym na 12 lwach z marmuru czarnego i okolone galeryją wspartą na marmurowych kolumnach. W tém miejscu, według podania, odbył się krwawy epizod rzezi Abencerragów (ob.). Liczne i obszerne komnaty Alhambry rzeźbione są ze sztuką, śmiałością i bogactwem, do jakich zdolną tylko być mogła wyobraźnia wschodnia. Całość przepysznej tej budowli uważać można za najwspanialszy pomnik architektury maurytańskiej w Europie, pomimo że niszczący wpływ czasu i przywidzeń ludzkich zostawił na niej swe ślady. Cesarz Karol V, kazał ją zwalić w części, ażeby zyskać miejsce na pałac ponury i wcale nieodznaczający się smakiem. Alhambra słynie jeszcze z pięknych ogrodów i pawilonu maurytańskiego, położonego na wzgórzu, zwanego Generalif (ob.), dziś nieco zaniedbanych.
Alhazen, dwóch tego nazwiska uczonych kwitło w Bagdadzie, lecz niewiadomy jest dokładnie czas, wktórym oni żyli. Jeden z nich, Alhazen Ben Józef, wytłómaczył Almagest Ptolemeusza za czasów Almamuna; drugi, Alhazen Ben-Alhazen zapewne syn poprzedniego, był jednym z Arabów, którzy nauki swoje przenieśli do Europy po podbiciu Hiszpanii. Poświęcał się on optyce i posiadamy jego traktat de crepusculis, zamieszczony w Thesaurus opticae Risnera, 1572r., w którym daje dość dobry wykład optyki. Dzieło to zasługuje na uwagę jeszcze z tego względu, że w niém napotykamy jasne pojecie o refrakcyjach astronomicznych. W niektórych miejscach swego dzieła, Alhazen daje dowody głębokiej znajomości geometryi, którą do optyki stosuje; należałoby mu nawet naznaczyć miejsce pomiędzy najznakomitszymi geometrami owego czasu, gdyby pewném było, że on jest autorem rozwiązania zagadnienia, które w dziele swojém podaje: mając dany punkt widzenia i miejsce znajdowania się przedmiotu, oznaczyć na zwierciadle kulistem punkt odbicia. Zdaje się, że rozwiązanie tego zagadnienia przejął Alhazen od Greków, chociaż dzisiaj zagadnienie to nazywają zagadnieniem Alhazena.
Alherunt, włókno tkanina robiona z szychu inaczej nędzą zwana; w Voluminach Legum z r. 1650, wyszczególniona wysokość cła od tej tkaniny, której wiele do Polski wchodziło.
Alhoy, ur. 1755 w Angers, um. 1826 w Paryżu, zostawił szacowne dziełko: O wychowaniu głuchoniemych, oraz dwa pełne zalet poemata opisowo-dydaktyczne p. t.: Les Hospices i Promenades poétiques dans les Hopitaux de Paris.
Alhoy (Filadelfija Maurycy), pisarz francuzki, ur. w Paryżu 1802, r. umarł w Rouen 1855, podczas restauracyi założył mnóstwo drobnych pism peryjodycznych, jako to: Le dandy, Le pauvre Jacques, Le journal des familles, La Gazette des enfants, Le Moniteur des gourmands, L’ours, Le philantrope, nakoniec Le Figaro, którego za 300 franków sprzedał panu Lepoiteoin Saint-Alme, ten ostatni zaś wkrótce Wiktorowi Bohain za 40,000. Napisał także pod różnemi pseudonymami kilkanaście sztuk dramatycznych, z których wymieniamy: La vieille femme colere, Les employés, Les chemins de fer, La correctionnelle, Le secret du soldat i Le soleil de ma Bretagne, oraz kilka większych dzieł pozbieranych z rozmaitych źródeł, jak np.: Grande biographie dramatique (1824 r.) i Biographie des représentants du peuple, nakoniec mnóstwo utwo-
