by jednocześnie nie nastąpiła wymiana jeńców, skutkiem której odstawiono go do Nowego Yorku. Mianowany naczelnym wodzem, dla osłabionego zdrowia nie mógł już przyjąć tej godności i udał się do Vermont, gdzie umarł 1789 roku. Oprócz opisu swojej niewoli, zostawił jeszcze gwałtowny traktat przeciw religii objawionej, pod tytułem: The oracie of reason.
Allenburg, miasto pruskie (w obwodzie królewieckim) nad rzeką Alla, założone około roku 1326. Miasto to wraz z zamkiem Władysław Jagiełło na Krzyżakach odzyskał r. 1410.
Allensztein (po polsku Olsztynek), miasto pruskie w obwodzie królewieckim, nad rzeką Alla, od której Niemcy go nazwali, powiększej części katolickie, leżało bowiem dawniej w biskupstwie warmińskim. Posiadało mocny zamek razem z miastem założony r. 1367. Władysław Jagiełło roku 1414, rozgniewany na Krzyżaków, iż przed trzema laty zawartego pokoju niedotrzymali, i daniny rocznej nie płacili, zebrał liczne chorągwie, i wiele miast, między którymi i Allen-stein zdobył. Pożar w r. 1657 większą połowę miasta w perzynę obrócił. Roku 1782 liczyło około 2,000 mieszkańców. Miasto to z 70 wsiami, składało dawniej ekonomiję do kanoników Frauenburga należącą.
Allent (Piotr Alexander Józef), urodzony w Saint-Omer 1772 roku, jeden ze zdolniejszych inżynierów pierwszego cesarstwa francuzkiego, za restauracyi był członkiem rady państwa w wydziale wojny; w r. 1828 obrano go deputowanym. W roku 1832 zasiadł w izbie parów, umarł 1837 r. Allent napisał kilka dzieł specyjalnych wielce cenionych, jak: Essai sur les connaissances militaires, wydane najprzód w Mémorial de la guerre, później (1829) przedrukowane i na angielski język przełożone: wyborny to przewodnik dla oficerów sztabu głównego. Dalej: Histoire du corps de génie, czyli o wojnie oblężniczej, i o ubezpieczeniu granic za Ludwika XIV: szkoda że dzieło to nie zostało skończone, wyszedł tylko jeden tom (1805). W Dictionnaire de la conversation, znaczna jest liczba artykułów, tyczących się wojskowości, pióra Allenta. W pozostałych po nim papierach znaleziono dokładny Précis historigue des évenements de 1813 et 1814, który posłużył panu Kock do napisania Histoire de la campagne de 1814.
Allentaken, nazwanie posiadłości Estońskiej, leżącej nad zatoką Fińską. Duńczycy, po zwycięztwie nad Szwedami pod Retel, wybudowali tu (1223) zamek Narwę, dla obrony nowo nabytych ziem.
Alletz (Piotr Edward), urodzony 1798 r. w Paryżu, syn kommisarza policyjnego, poświęciwszy się literaturze został professorem filozofii moralnej w Towarzystwie królewskiém, następnie oddał się zawodowi dyplomatycznemu. Umarł jako konsul w Barcelonie 1850 roku. Alletz jest autorem licznych dzieł; niektóre z nich uwieńczone były przez akademije francuzką. Oto główniejsze: Institution du Jury en France (poemat, 1819 r); Dévouement des médecins français et des soeurs de Sainte-Camille (poemat uwieńczony przez akademije francuzką, 1822); Abolition de la traite des noirs (poemat, 1823); Walpole (dramat w 3 pieśniach, 1825); Essai sur l’homme, ou accord de la philosophie et de la religion (1826); Etudes poetigues du coeur humain (1832); Tableau de l’histoire generale de l’Europe, depuis 1814 jusqu en 1830 1834); Caracteres poétigues (1834); Maladies du siecle (1835); Lettre a Mr de Lamartine sur la vérite du christianisme, envisagé dans ses rapports avec les passions (1835); De la démocratie nouvelle ou des moeurs et de la puissance des classes moyennes en France (1737); dzieło, któremu akademija francuzka przyznała w r. 1838 nagrodę Montyona; Aventures d’ Al-
