dawniej w poezyi ludów germańskich, mianowicie skandynawskich. W Anglii jeszcze Chaucer i Spenser pisali wierszem alliterowanym; w Irlandyi dzisiejsi nawet poeci nie zaniedbują tego rodzaju wierszowania. Zbyt często wracająca się alliteracyja, czyli powtarzanie się kilkakrotne tych samych rymów spółgłoskowych, jest wadliwém i wyradza się w śmieszność lub zabawkę, jak np. w tym wierszu łacińskim:
Plaudite! porcelli, porcorum pigra propago
Progreditur!..
Allix (Jakób, Alexander, Franciszek, generał artylleryi francuzkiej, urodzony w Percy w Normandyi 1776, umarł 1836 r., był synem professora matematyki. Służył początkowo w szeregach armii północnej, był przy oblężeniu Luxemburga i dosłużył się stopnia pułkownika. Niemniej talentu i odwagi okazał Allix w kampanii włoskiej na wyspie San-Domingo; nie podobał się jednakże Napoleonowi za to, że nie chciał należeć do zamachu stanu 18 Brumaire. W roku 1808 Allix wstąpił jako generał brygady do armii westfalskiej, w r. 1812 otrzymał dywizyję i odznaczał się w kampanii 1813 r., poczem powrócił do Francyi i wszedł do armii napoleońskiej w stopniu generała brygady. W r. 1814 za waleczną obronę lasku Fontainebleau i miasta Sens, mianowany został generałem dywizyi, ale wraz z upadkiem Napoleona udał się do Niemiec, gdzie przez 4 lata na wygnaniu zostawał. W r. 1817 napisał dzieło: Theorie de l’Univers, w którem występuje przeciwko Newtonowi i jego teoryi. Dzieło to przełożone zostało na języki niemiecki, angielski i włoski. W r. 1819 wrócił do kraju, i wstąpił po raz trzeci do armii francuzkiej w stopniu generała porucznika. Odtąd zajmował się czynnie sprawami sztabu głównego i napisał w 1826 r. broszurę, w której wykazuje niebezpieczeństwo, grożące dynastyi Burbonów ze strony Jezuitów i gabinetu Villele. Znane jest także w świecie uczonym dzieło: Systems de l’Altillerie de Campagne, wydane w Paryżu 1827 roku.
Allobrogowie, plemię Celtyckie w Gallii narboneńskiej, pomiędzy Rodanem i Izerą, w północnym Delfinacie i sąsiedniej części Sabaudyi. W r. 122 przed N. Chr. Allobrogowie podbici zostali przez Rzymian, którzy na pamiątkę tego zdarzenia udzielili wodzowi swojemu, Quintusowi Flawiuszowi, przydomek Allobrogicus. Siedliskiem Allobrogów za panowania Augusta były dwa miasta: Genewa i Vienna. W czasach pierwszej rewolucyi francuzkiej nazwisko Allobrogów pojawiło się na wo w historyi; kiedy bowiem król sardyński i książę sabaudzki r. 1792 wypowiedział wojnę Francyi, przebywający w Rzymie Sabaudczycy zanieśli przeciw temu aktowi protestacyję i ukonstytuowali „klub Allobrogów,“ w celu okazania swojej sympatyi dla Francuzów. Rząd rzeczypospolitej dozwolił im następnie uformować legije Allobrogską, która chlubny przyjęła udział w ówczesnych walkach, a gdy w d. 29 Października 1792 roku zgromadzenie Narodowe Francuzkie uchwaliło przyłączenie Sabaudyi do Francyi, urzędowym dekretem postanowiono Sabaudczyków odtąd nazywać Allobrogami.
Allochrorit, tak zowią pospolity, zbity granat.
Allodium, wyraz pochodzący z języka północnego Gotów czy dawnych Germanów alt lub al, znaczący wszystko i old, odh własność. Po upadku państwa rzymskiego, gdy ludy barbarzyńskie na ruinach jego osiadły, władzcy ich i wodzowie znaczną liczbę ziem pod imieniem lenności, feudów, beneficyjów, rozdawali wojownikom swoim z tytułem wassalów, już wynagradzając zasługi, już dla utrzymania w wątpliwej wierności. Te dobra nadane dożywotnie lub na czas zakreślony, a zatem przynoszące prawo używania posiadającemu je tylko, nie zaś dziedzictwo i wolność rozrządzania, stanowiły feudalność, lubo ta nazwa nieró-
