Nuda i wściekłość i ducha ścieśnienie –
Poczucie zbrodni – co trwa nieskończenie –
W wielkie – nicości zapada zwątpienie!...
I wielki zegar nad morzem płomieni –
Ha! to wygasła dawna tarcza słońca
Na niej wiekowie, cyframi znaczeni
Jako godziny! – zegar – bez skazówek!...
Tam nie ma «czasu» godzin w wiekach gońca
Ni chwil mrowiska wieku żwawych mrówek?...
Zegar ma tylko wahadło olbrzymie
Ze stu przeklętych co się nóg, rąk, drżących
Swoich trzymając, wiszą w czarnym dymie
Chcąc się z otchłani wydostać, dymiących,
Ten nóg, ten ręki chwyta się tamtego,
Co chwycił rękę wyżej wiszącego...
Ten wpół się objął innego i krzyczy,
Tam ten się włosów wiszącej dziewicy
Chwycił, co trzyma się stóp mdlejącego,
Ale wahadło latając w przestrzeniach
U zegarowej tarczy uwiśnięte
«Wiecznie!»
I «Nigdy»
Oddzwania w płomieniach:
Aż mdleją dłonie wiszącym – i z wrzaskiem
Spadają w ogień jak płazy przeklęte,
I znów się drapią tak w górę – by runąć
I przekleństw wrzaskiem dziko w niebo plunąć!...
Na tem wahadle wiszący szatani
To są ojczyzny zdrajcy – i tyrani!...
A cichy robak – ha! robak sumienia
Co wieki toczy i stoczyć nie może,
W duszy się głębie wdrąża, w dzień dręczenia
Gdy szatan w swoje kark zakuł obroże –
I brzęczy ciągłym komarem w sumieniu
Tyś tyle złego zrobił pokoleniu
Z którem tam żyłeś!... patrz coś mógł wielkiego
[Z]działać [1] działając dobre – w miejscu złego…
- ↑
W druku „działać” z małej litery, a autor zaczynał każdy wers z reguły z dużej, być wers ten jest też cofnięty o mniej więcej jedną dużą literę, może to być literówka polegająca na pominięciu pierwszej litery w; „Zdziałać”, raczej nie może to być np. „Nadziałać” bo nie ma miejsca na jedną dużą literę jeśliby była ona szeroka i jedną małą; chyba, że byłaby to litera i spacja, co jednak wyklucza kontekst.
