Ta strona została przepisana.
I powstał młodzieniec
Strojony w róż wieniec,
Odpycha go ręką –
To nie mój Jasieńko
Jasieńku mój miły! |
} |
2. |
Oj weź do mogiły!... |
I powstał Jasieńko
W łachmanach z lireńką,
Na mieczu się wspiera
Wąż serce wyżera...
I chwyta go ręką –
O! to mój Jasieńko!
Jasieńku oj! miły! |
} |
2. |
Weź mnie do mogiły!... |
Tam będziem się tulić
I pieścić i czulić –
Tak będziem szczęśliwi
Szczęśliwsi jak żywi!...
Jasieńku oj! miły! |
} |
2. |
Weź, weź, do mogiły!... |
I słonko wstawało,
A dziewczę się śmiało
Oj senne na grobie
Na wieki już spało –
Jasieńko z lireńką |
} |
2. |
W mogiłę wziął sobie!... |
Gwiazdko moja samotnico ,
Świeć nade mną, świeć!
Tęskna dumań mych siostrzyco,
Leć przez błękit, leć!...