Ta strona została przepisana.
(Z PORTUGALSKIEGO.)
O mój miły! me kochanie!
Nie mów do mnie: serce moje!
Bo to serce bić przestanie,
A ja drżę o miłość twoję!..
Ale mów mi duszo moja!
Wtedy pierszchnie myśl piekielna
Bo pomyślę: miłość twoja
Jak ma dusza: Nieśmiertelna!...
OBŁĄKANA.
Oj słowicze! oj nieboże!
Tęsknisz, kwilisz, w malej klatce
I ja tęsknię dobry Boże!
Cha! cha! cha! cha! w małej chatce…
Oj! oj! dobry Boże!
Cha! cha! cha! cha! w małej chatce…
Błyśnie słońce nad górami,
Idę, błądzę tam w oddali,
Dolinami i gajami
Aż na cmentarz, gdzie śpią biali,
Oj! Oj! dolinami,
Aż na cmętarz, gdzie śpią biali!...
Błyśnie miesiąc z chmur na niebie,
Luby siada na mogile
I przygarnia mnie do siebie
I tak pieści — chicho... mile...
Oj! oj! na mogile
I tak pieści długie chwile!...
- ↑ Podług przekładu Byrona.
- ↑
Przekład „Tu mi chamas” autorstwa Byrona cytowany w: George Gordon Byron, Thomas Moore (ed.) „Life, Letters, and Journals of Lord Byron”, (complete in one volume), Chapter XXII. (1814.), publ. John Murray, London, 1838, str. 238; oraz „The Works of Lord Byron” (pod red. Coleridge, Prothero) pt. „From The Portuguese” („ANOTHER VERSION.”)
