Strona:PL Ernest Buława - Poezye studenta tom III.djvu/326

I o serca bliźnie,
 Śpiewał, płakała,
Lecz sama ojczyzny
 Niemiała
Tylko blizny
 Miała!...
Bo tu życiem blizna
 Dla niej w serc potrzebie,
A jej tam! ojczyzna
 Z skowronkami w niebie!...
Z tęcz obłoków miała szaty,
 Perły siała nocą w kwiaty,
Włos z babiego lata miała
 I gwiazdkę na czole,
Po zbóż fali pędząc rwała
 Bławatki – kąkole!...
Świętojańskie muszki
 Koroną jej skroni,
Świeciły!
 A drużki
Jej gołąbki były!...
 Na kurhanach nocowała,
Skarbom, zbrojom stróżowała –
 Na ust koral palec kładła,
Dwa warkocze długie miała,
 Ślad po rosie zamiatała,
Czasem nad zdrój siadała!
 I niemiała
  Ciała!
A w podróży ją po świecie,
 Ją wygnane dziecię
Wiódł jeden skowronek
 W przestworzach błękitu!...
A ona jak dzwonek
 Zstępowała ze skał szczytu
Siostra wiosny, kwiaty siała,
Lodów paszcze przymykała,
 Ciepły, wonny oddech miała!...