Kiedy z Cyprydą[1] Pallas się i Hera
Nad źródłem o piękność spiera.
Przez Artemidy gaj
Ofiarny pędziłam w cwał;
Mojego lica maj
Wstydliwy płomień grzał,
Gdym pomyślała, że wlot
Rycerny zobaczę tłum,
Oręże zbrojnych rot
I stada koni, iż szum
Usłyszę obozu w te czasy...
I oto obydwa Ajasy[2]
Zasiedli pospołu do rady:
I syn Ojleja i włady
Syn Telamona,
On, Salaminy korona!
Protesilaos[3] też siadł,
Kunsztowi warcabów rad.
Przesuwa z nim razem piony
Wnuk Posejdona rodzony,
Palamed...[4] Tam kręgiem dyska
Z lubością Diomed[5] ciska;
Tu ten, co zadziwia ziemię,
Merjones[6], Aresa plemię,
Między druhami się trzyma,
Tu znowu Laertjada[7],
Co skalnym ostrowiem włada,
Przed memi staje oczyma.
I ciebie ujrzały me oczy,
Ty, Nireusie uroczy[8] —
Większą pięknością któż się może ninie
W greckiej pochlubić krainie?
- ↑ Str. 14, w. 1: Cypryda — Afrodite, bogini miłości.
- ↑ Str. 14, w. 12: obydwa Ajasy — Było dwóch bohaterów imieniem Ajas: Ajas, syn Ojleusa, i Ajas, syn Telamona, króla wyspy Salaminy. Ten ostatni był słynniejszy.
- ↑ Str. 14, w. 17: Protesilaos — małżonek nieszczęśliwej Laodamji; małżeństwo ich trwało jedną dobę: z objęć dopiero co poślubionej żony wydarł się, by pójść na wojnę i padł pierwszy z Greków.
- ↑ Str. 14, w. 21: Palamedes — mityczny wynalazca pisma i warcab.
- ↑ Str. 14, w. 22, 24: Diomed, Merjones — bohaterowie, znani z „Iljady“ Homera.
- ↑ Str. 14, w. 22, 24: Diomed, Merjones — bohaterowie, znani z „Iljady“ Homera.
- ↑ Str. 14, w. 26: Laertjada — Odysseus, syn Laertesa.
- ↑ Str. 14, w. 30: Ty, Nireusie uroczy — Nireus był po Achillesie najpiękniejszym z Greków, lecz przytem był słabym wojownikiem; piękność jego była przysłowiowa.
