Str. 49, w. 3: ofiarna zakiśnie... święcona woda i ziarna jęczmienne się zmarnują — Zwierzę ofiarne przed złożeniem w ofierze obryzgiwano wodą święconą i obsypywano ziarnem jęczmiennem.
Str. 52, w. 20: Pierydy przydomek Muz, często wprost, same Muzy.
Str. 53, w. 5: Ganimed — ulubieniec i podczaszy Zeusa.
Str. 54, w. 10: Hefajstos — bóg sztuki kowalskiej i ognia.
Str. 55, w. 8: z którymś z potomków Inacha — Inach był najstarszym królem Argos.
Str. 60, w. 5: Orfeusz — mityczny pieśniarz, który czarem swego śpiewu ujarzmiał wszystko i wszystkich.
Str. 60, w. 12: nie różdżką ja oliwną... dotykam się twych kolan — Różdżka, gałąź oliwna, owinięta wełną, jest oznaką obrzędu błagania — hikesji.
Str. 6i, w. 3: Aleksander — Parys.
Str. 71, w. 1: nie ścinaj sobie proszę, matko, włosów z głowy — Na znak żałoby ścinano włosy.
Str. 74, w. 14: ziemio pelazgijska — Pelazgowie byli, według podań, pierwotnymi mieszkańcami ziem greckich.
Str. 75, w. 26: niebios królowę — Artemida była boginią księżyca.
Str. 77, w. 23: pobożne wszemu wojsku nakazał milczenie — każdy obrządek religijny odbywał się w pobożnej ciszy.
Str. 77, w. 25: i uwieńczy czoło dziewicy — ofiarę zawsze wieńczono.
