Ta strona została przepisana.
FEDRA.
O siostro nieszczęśliwa, Dioniza żono! —
PIASTUNKA.
Co mówisz, dziecko moje?! Lżysz swe gniazdo pono!
FEDRA.
Jam trzecia... Tak haniebnie tu ginę, nieboga!
PIASTUNKA.
Co znaczą twoje słowa? Lęk mnie zdjął i trwoga.
FEDRA.
Tak, stamtąd me nieszczęście! Nie od dziś ni wczora!
PIASTUNKA.
Nic nie wiem, chociaż wiedzieć bardzo jestem skora.
FEDRA.
Ach!
Tyś winna to powiedzieć, co ja rzec mam tobie!
PIASTUNKA.
Nie jestem wieszczka, nic ja z zagadką nie zrobię.
FEDRA.
Co czuje człowiek, powiedz, gdy, jak mówią, kocha?
PIASTUNKA.
Rozkosze same czuje, lecz i bólu trocha.
FEDRA.
Ból moim jest udziałem. Dojmuje mi srogo...
PIASTUNKA.
Co mówisz, dziecko moje? Ty kochasz? I kogo?
