Wydany, niechże na mnie losy jej ponure
Bynajmniej nie padają. Mego w tem udziału
Na twą się zrzekam korzyść. A że już pomału
Ochłodłem w swym zapale, dobra jest ta zmiana,
Bo serce moje bratu wróciła. Wybrana
Jest dusza, gdy najlepszych rad słuchać gotowa.
Potomka Zeusowego godne są te słowa,
Tantala szczepu godne, nie zawstydzą przodka!
W niemałej u mnie cenie twoja dobroć słodka,
Że słowem, godnem ciebie, tak niespodziewanie
Umiałeś mnie zaszczycić. Jak to? Czyż powstanie
Niezgoda między braćmi dla pustej kobiety,
Albo z chciwości grosza? Dla tych, co niestety!
We waśni są, acz krewni, zawsze mam pogardę,
Lecz przyszły na mnie chwile konieczności twarde,
Że muszę na swej córce mord wykonać krwawy.
Któż zmusza cię mordować? Dla jakiejże sprawy?
Zmuszają mnie te wojska, wszyscy ci Achaje!
Nie zmuszą, gdy w argiwskie odeszlesz je kraje.
To dałoby się ukryć, tamto zaś się nie da —
Uginasz się przed tłumem? Cóż znowu za bieda?
