Strona:PL Eurypidesa Tragedye Tom II.djvu/313

Ta strona została przepisana.
HEKABE.

Dzieci!...

ANDROMACHE.

Wszystko nam leci!...

*
HEKABE.

Tak! Szczezła już Troja! Dostatek —

ANDROMACHE.

O szczezł!

HEKABE.

Już niema mych dziatek!

ANDROMACHE.

Och! Och!

HEKABE.

Wszystko me poszło w proch!

ANDROMACHE.

I moje!

HEKABE.

Los padł na Troję —

ANDROMACHE.

Krwawy!

HEKABE.

Gruz, popiół sławy!...


∗                    ∗
ANDROMACHE.

O przybądź, mężu mój!

HEKABE.

W Hadzie zakończył znój —
Stamtąd ma wrócić się k’nam?

ANDROMACHE.

Zbawco małżonki, wróć!

*