Ta strona została przepisana.
Z tych wszystkich niepewności! Nie widzą me oczy,
Co zwykły były widzieć. Dziwnie świat się toczy.
AMFITRYON.
Mam, starcy, iść naprzeciw własnej klęsce swojej?
PRZODOWNIK CHÓRU.
I my pójdziemy z tobą, jak druhom przystoi.
HERAKLES.
Dlaczego płaczesz, ojcze, i zakrywasz lica?
Od syna czemu stronisz? Nie mam już rodzica?
AMFITRYON.
Mój synu, boś mym synem, chociaż źle się stało.
HERAKLES.
Cóż stało się, że tak jest przybite twe ciało?
AMFITRYON.
Sam bóg, doznawszy tego, rzewne lałby ślozy.
HERAKLES.
Szumne słowo! Lecz powiedz, w czem mi szukać grozy?
AMFITRYON.
Sam widzisz, jeśli wszystkie masz znów zmysły w głowie.
HERAKLES.
Czym spełnił jaką zbrodnię? Niech mi ojciec powie!
AMFITRYON.
Tak, powiem, jeśliś mordu już utracił żądzę.
HERAKLES.
Zagadki mówisz, ojcze! W zagadkach wciąż błądzę.
