Ta strona została przepisana.
MENELAOS.
Nie zwalaj na śmierć ojca! Tego jeszcze trzeba!
ORESTES.
Feb radził zabić matkę, zwalam to na Feba.
MENELAOS.
Zapomniał, jak się czystość odróżnia od plamy.
ORESTES.
Czemkolwiek są bogowie, bogów słuchać mamy!
MENELAOS.
Loksyasz nie pomaga-ć w twej doli ponurej?
ORESTES.
Ociąga się, to cecha jest bogów natury.
MENELAOS.
Jak dawno, kiedy życie matki skończyło się?
ORESTES.
Dzień szósty. Jeszcze ogień tli się na jej stosie.
MENELAOS.
O, prędko mszczą bogowie rozlaną krew matki.
ORESTES.
Nie mądry-ć ja, lecz druhom druh jest ze mnie rzadki.
MENELAOS.
Masz pomoc stąd, żeś pomścił krzywdę rodziciela?
ORESTES.
Dotychczas nie. Kto zwleka, ten jej nie udziela.
MENELAOS.
A miasto jak się patrzy na twój czyn? Przytomnie?
