Ta strona została przepisana.
ORESTES.
Śmierć lub życie! Małe słowo, a największe kryje rzeczy.
PYLADES.
Razem z siostrą rzuć te progi i do lepszej uchodź pieczy.
ORESTES.
Czy nie widzisz, jakie zewsząd otaczają tu nas straże?
PYLADES.
Tak, zaparte są ulice, wszędzie zbrojnych tłumy wraże.
ORESTES.
Tak my dzisiaj osaczeni, niby miasto przez huf wroga.
PYLADES.
Spytaj, co się dzieje ze mną, i mnie dola gniecie sroga.
ORESTES.
A dlaczego? Los twój, druhu, świeżeby mi zadał blizny.
PYLADES.
Ojciec Strofios się zagniewał i wypędził mnie z ojczyzny.
ORESTES.
Osobiście go dotknąłeś, czy w publicznej jakiej sprawie?
PYLADES.
Żem ci pomógł matkę zabić, tem mu serce, mówił, krwawię.
ORESTES.
Biedny! Ściga cię ma zbrodnia! Winni tego my się stajem.
PYLADES.
Znieść mi trzeba to nieszczęście, wszak nie jestem Menelajem.
ORESTES.
Nie masz strachu, że cię Argos może zabić ze mną razem?
