Ta strona została przepisana.
I spólnika, Pyladesa, jeśli rzuci nas, jak łupy,
Argejczykom, straci córkę, w domu będzie dwa miał trupy.
CHÓR.
Jej, losie straszny! Jej!
Oto ku klęsce świeżej
Plemię Atrydów bieży,
Nowa nań idzie zagłada
W całej srogości swej!
PIERWSZE PÓŁCHÓRU.
Ja nie wiem, jak postąpić? Czy donieść wypada
Do grodu, czy też milczeć?
DRUGIE PÓŁCHÓRU.
To bezpieczniej będzie.
PIERWSZE PÓŁCHÓRU.
O, patrz, jak dym się kłębi, jak swój obłok przędzie
Nad miastem, by obwieścić, jakie tu się zbrodnie
Spełniają!
DRUGIE PÓŁCHÓRU.
Zapalone pod zamek pochodnie
Już, widzę, podłożyli i, by dom Tantala
Wyginął już do szczętu, dłoń ich krwią się wala
Bez końca!
CHÓR.
Bóg sprawom świata
Kres według woli swej kładzie.
Moc wielka stoi na zdradzie
Temu domowi i splata
Klęski z klęskami: Obrońca
Krwi Myrtilosa, wylanej tak zdradnie,
