Z domu wychodzi
Poznałem właśnie głos twój, usłyszałem, panie,
Mądrego iście męża przemądre wezwanie
I, gotów, idę z wszystkiem, co potrzeba będzie,
Ażeby według sił swych w świątecznym obrzędzie
Wziąć udział i przyczynić się do pomnożenia
Czci syna mojej córki, co jest dla plemienia
Ludzkiego na świat posłań jako bóg. Więc powiedz,
Gdzie tańczyć mam, na jaki zwrócić się manowiec
I siwą wstrząsać głową. Starszemu ty stary
Przewodzić chciej, boś mędrzec. A ja tu bez miary
Bluszczowym będę prętem bił o ziem, zapomnę,
Że starość mi pisana...
I ja też ogromne
Mam chęci! Odmłodniałem i do pląsów stanę.
Na wozie brać się w góry? Czy to jest wskazane?
Nie! Mniej byśmy tak bożą uczcili wszechwładzę!
Więc ja cię tam, człek stary, starca poprowadzę.
Sam bóg nam dzisiaj drogę bez trudu pokaże.
Czy miasto weźmie udział w tym bachanckim żarze?
My jedni mamy rozum, innym on nie służy.
