Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/124

wdzierali się do władzy morderstwem i sami przez swych hetmanów byli zabijani. Charakter prawych królów i władców jest jasny, wyraźny, i różny od uzurpatorów. Ci zwycięstwem lub szczęśliwym trafem choć ogarną władzę, nie tracą cechy ludzi bez zasad, nie szanujących prawa. Chociażby powodzeniem byli uwieńczeni,“ nigdy dostojnymi i szlachetnymi być nie umieją. Nikczemni, namiętni, i małej duszy, oparci na przekupionych stronnikach, po krótkiem powodzeniu wracają do nicestwa, z którego się nielegalnie dźwignęli.
 Ci uzurpatorowie mordercy, którzy się dziś, jakby jakiem prawem, rewolucyą osłaniają, i sądzą być prawymi naczelnikami narodų, umieją naród tylko do grzechu i do upadku moralnego przywieść. Jeroboam po śmierci Salomona, zuchwałym oporem królowi swojemu, został naczelnikiem i królem. On i następcy szli najgorszą drogą, i cały naród do zgorszenia, wielkich grzechów, i upadku przywiedli. Przyszło do takiego wyuzdania, nadużyć w królestwie Izraelskiem, że je sobie Pan obrzydził, chociaż się składało z pokoleń wybranego narodu. Stało się to, co się zawsze dzieje, na co się ciągle patrzymy, gdy wpadli nieprzyjaciele, naród nie zdołał wśród siebie utworzyć dzielnej obrony. Zwyciężony, pobity, pogański Izrael został ofiarą najezdnika Salmanazara, króla Asyryjskiego, który dobył Samaryi, i mieszkańców zagnał do Babilonu. Nowym ludem kraj zdobyty osiedlił. Przywiódł ludzi z Babilonu z Kuthy, i innych dalekich miejsc, i osadził ich w miastach Samarytańskich na miejscu synów Izraelskich, którzy z ojczyzny niegdyś kwitnącej, w ciężką, poszli niewolę. Cudzoziemcy jednak chociaż mogą zniszczyć kraj zabrany, ale osiedlić innym ludem, ożywić go, nie są w mocy, zostawują po sobie gruzy, zniszczenie, ale nic zbudować nie mogąc sami ustępują nakoniec. Nowo osiedleni mieszkańce Asyryjscy ginęli od lwów, którzy się rzucając na ludzi wielu ich wymordowało. Król Asyryjski przywiódł na powrót kapłanów Izraelskich, którzy dawną