Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/138

Góra Tabor.

 Przybyliśmy dość rano na tę górę i słuchaliśmy z rozrzewnieniem mszy św. Na tej to górze wybrani apostołowie pragnęli wznieść trzy wielkie świątynie: jednę dla Chrystusa Pana, drugą dla Mojżesza, trzecią dla Eliasza. Tu się spełniło przemienienie Pańskie. Człowiek okryty został jasnością niebieską, której, oprócz wybranych apostołów Piotra, Jakóba, Jana, nikt jeszcze na tej ziemi nie widział. Trzej mężowie zgodnie zaświadczyli, że jasność Boska, okrywająca Zbawiciela, była najprawdziwszem zjawiskiem, faktem istotnym. Dobrze nam tu być, rzekli apostołowie na górze Tabor, i zapragnęli zbudowania tam kościołów. Toż samo uczuwa pielgrzym, gdy jest tak szczęśliwym, że stanąć może na tej górze. Wybranych Pańskich, apostołów uczucie przejmowało serce cesarzowej Heleny. Pragnienie, przepełniające jej duszę, spełnionem zostało, wzniesionym był na górze Tabor wielki kościół. Czas, który nic nie oszczędza, tę zburzył świątynię, jak gdyby ludzie nie byli jej godni. Trzy dziś stojące małe i puste nawet kapliczki, są jakoby oznaką chrześcijańskiej nadziei, że przed końcem wieków pragnienie apostolskie spełnionem zostanie.
 Pamiątka przemienienia Pańskiego najszczególniej w Polsce jest obserwowaną i zachowaną w pamięci i sercu wiernych, w modlitwach zwanych koronką do Przemienienia Pańskiego. Ta koronka jest w ustach niemal każdego Polaka, wcieloną jest do codziennego nabożeństwa. Z tym cudem jesteśmy codzienną modlitwą złączeni. W imię tego cudu na górze Tabor przemienienia Zbawiciela naszego, proszą, ze łzami Polacy o przemienienie nieszczęsnego losu ich ojczyzny, wielkiego, nowego cudu z wiarą i ufnością, wyglądają.
 Góra Tabor nie jest kamienistą, albo niedostępną, na sam szczyt jej nie tylko wejść, ale konno wjechać można, rozlicznych ziół i kwiatów jest pełną, najprzyjemniejszą ma