Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/155

szny. Rzekł mu Jezus: nie bój się, odtąd ludzi łowić będziesz. Ewang. Łukasza. Roz. V. 1. 11.
 Jan Ewangelista niemal w tychże samych słowach opowiada burzę, wśród której szedł po morzu P. Jezus do uczniów swoich, i okazanie się po raz trzeci u morza Galilejskiego po Zmartwychwstaniu. Pan Jezus po trzykroć zapytawszy Piotra, czy Go miłuje? rozkazał mu paść baranki swoje. Dusze ludzkie pieczy Apostolskiej Piotra powierzył. Opiekę, władzę pasterską, oddał mu po zmartwychwstaniu, uczyniwszy go jeszcze przed swą męką: opoką, skałą, fundamentem Kościoła.
 Bóstwo Chrystusa Pana w każdej chwili życia Jego, na ziemi było z Nim połą, czone, ale po zmartwychwstaniu było jawniejszém. Każde wtedy Jego słowo zdaje się, że jeszcze świętszém było. Powierzenie pasterskiej najwyższej zwierzchności w kościele Piotrowi, było widoczną: wolą Boską, nieodmiennem prawem Kościoła, kiedy po zmartwychwstaniu to potwierdził. Ustanowienie Piotra i jego następców głową Kościoła, jest prawem kardynalnem głównem, na którem się Kościół głównie opiera i niem najsilniej żyje. To prawo wynika z wyraźnej woli Boskiej, opiera się na tych słowach Zbawiciela: Ty jesteś opoka, i paś baranki moje, które po trzykroć wymówił. O tem świadczą 4 Ewangeliści. „Chrześcijanin bez bluźnierstwa i Boskiej obrazy sprzeciwiać się temu nie może.“
 Pole, na którem Chrystus Pan wziąwszy pięcioro chleba i dwie ryby pobłogosławił, nakarmił rzesze łaknące słowa i nauki, i z ułamków zostało koszów dwanaście, blizko jest morza Galilejskiego, to jest jeziora Genezaret. „Jezus przyszedł nad morze Galilejskie, i wstąpił na górę. Przyszły do do Niego wielkie rzesze, mając z sobą nieme, ślepe, ułomne, rzucali je u nóg Jego i uzdrawiał je. Rzesze się dziwowały widząc niemych mówiących, ślepych widzących, chromych chodzących, wielbili Boga Izraelskiego. Chrystus Pan widząc, że trwali przy Nim trzy dni, chciał ich nakarmić, a było