jest opowiedzianą nauka Zbawiciela, jaką opowiedział na górze tej. Gdy skończył dziwowały się rzesze, nauczał jako władzę mający, a nie jako Doktorowie lub Faryzeusze.
Ewang. Mateusza Roz. 7.
Chrystus Pan objawił Boskie błogosławieństwo dla tych, którzy są cisi i czystego serca, i pokój czynią, i dla miłosiernych. Zalecił miłość nieprzyjaciół, oddawać dobrem za złe, 77 razy bliźniemu przebaczyć, nakoniec rzekł: bądźcie doskonałymi, jak Ojciec Niebieski doskonałym jest.
Około góry błogosławieństw przechodziliśmy przez pole, na którém w szabat rwali kłosy Apostołowie, z czego zgorszyli się Faryzeuszowie. Chrystus Pan rzekł im: „Nie człowiek dla szabatu, ale szabat dla człowieka jest uczyniony. Syn człowieczy jest Panem też i szabatu.“ Marka. Roz. 11. 23. 28.
W Ewangelii Marek w Roz. 11. 23. 28. mówi o tém polu, na którém w sabat rwali kłosy Apostołowie, a Chrystus Pan zgromił gorszących się Faryzeuszów, nauczając, że Syn człowieczy jest Panem sabatu, że sabat dla człowieka jest uczyniony, a nie człowiek dla sabatu, i że w dzień święty godzi się czynić dobrze. W sabat uzdrowił człowieka, któremu uschła prawa ręka. Ewang. Łuk. Roz. VI.
Kana Galilejska leży między Tyberyadą i Nazaretem, bliżej Nazaretu. Wedle tradycyi, dzisiejsza Kefr-Kenna, jest Kaną Galilejską, w której Chrystus Pan był z matką na godach weselnych. Robinson wskazuje inne miejsce bardziej na północy. Cana-el-Jelil mówi, że jest Kaną Galilejską. Pielgrzymi, miejscowi zakonnicy, wedle tradycyi Kefr-Kenna bedącą na drodze z Tyberyady, uznają być Kana Galilejską. Jozue Kanę wyznaczał w dziale synów Aser. Początek cudów Pana Jezusa był w Kanie Galilejskiej, okazał chwałę
