Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/163

ćmiło, wszczął się wiatr i stał się deszcz wielki.“ III. Ks. królewskie roz. 18.
 Elizeusz prorok mieszkał na górze Karmelu, tam się modlił i nabył siły proroczej, którą zlał nań poprzednik i duchowny ojciec jego Elijasz. Obaj są ojcami Karmelu, to jest świętego Zakonu, który się od nich rozpoczął, istniał w starym Zakonie przed Chrystusem Panem, podziśdzień żyje i rozlewa błogosławieństwa boże i żywą wodę, deszcz łaski Bożej na dusze ludzkie, i ogniem miłości Bożej wypala namiętności natury ludzkiej. Ogień z nieba Eljasza spalił kamienie, proch, zwierzęta, ogień nigdy niegasnący, którym jest ofiara życia zakonników dla Boga i Kościoła, wypala krewkości ludzkie. Ludzka natura, pomimo oporu, wypala się i ginie, ustępuje naturze Boskiej, w której dusza ludzka przez szczególną łaskę ma udział i z nią złączoną być może. Św. Tomasz z Akwinu podniesienie duszy ludzkiej do wyższego stanu czyli łaskę nam udzieloną, objaśnia temi słowy: Intuatio gloriae in nobis semen Dei, participatio naturae Divinae.
 Jozue, mówiąc o królach, których porazili Mojżesz i Jozue, mówi: króla Jachanan Karmelu. Ks. Jozue. roz. 12. 22.
 Między miastami, które się dostały pokoleniu Juda, Umieszcza Jozue Karmel. Ks. Joz. roz. XV. 35.
 Działem dla pokolenia Aser oznacza aż do góry Karmelu. Roz. XIX. 26.
 Nabal, mąż Abigail, miał własność swoję na górze Karmelu, był, jak mówią ks. królewskie, vir durus, pessimus, malitiosus, a żona jego, Abigael, prudentissima et speciosa. Nabal miał wielkie trzody owiec, które się około góry Karmelu pasły, wtedy Dawid chronił się od Saula, który go chciał zabić, i z ludźmi swymi żył na puszczy, blisko Karmelu. Ludzie jego nie czynili żadnej szkody Nabalowi, byli jakoby murem, który bronił Nabala własność, a gdy strzyżono owce, było wiele przygotowanego chleba, mięsa dla robotników, przysłał ludzi swych Dawid, prosząc o pomoc,