wschodniego obrządku, jest wiele rzymsko-katolickich, jako to Jezuitów, missyonarzy zwanych Lazarystami, i żeńskich, poświęconych wychowaniu sierót i Miłosierdzia siostry św. Józefa, św. Wincentego a Paulo. Zakonnicy klasztorów rzymsko-katolickich są włosi, hiszpanie. Po kasatach wygnani ze swoich w Europie klasztorów, szczególnie z Hiszpanii, osiedli na Wschodzie. Dziś się klasztory napełniły Arabami, którzy innym językiem nie mówią, tylko arabskim. Liban napełniony katolickiemi zakonnikami wschodniego i zachodniego Kościoła, mając trzy patryarchalne stolice, jest domem Bożym, i jakby portem, do którego weszły zgromadzenia religijne, powszechnie prześladowane. Tu bezpieczeństwo, rozwój i nowe życie znalazły. Na Libanie jest wiele w górach pałaców, zamków, domów obronnych emirów, którzy na własnym koszcie utrzymują ludzi zbrojnych, wojska nadworne. W swym domu nieskończenie są uprzejmi i gościnni, ciągle się kłaniają, nieustannie gościa pozdrawiają wyrazami największej czci i uprzejmości. Podają najrozmaitsze napoje, pokarmy. Taż sama gościnność jest zachowaną w klasztorach, najbardziej w tych, które już mają mnichów lub mniszki arabskiej ludności. Miałem tej gościnności wyobrażenie w Palestynie, ale się nie może porównać z tą, jaką na Libanie spotkałem. Liban, chociaż zaludniony, ale wśród gór mniej uczęszczany, bardziej ustronny, rzadziej zwiedzany, przeto i gościnność w nim daleko jest wyższą. Przełożona schyla głowę ku ziemi mówiąc: „O szczęśliwy dom nasz, że może uczcić takiego gościa. Bądź szczęśliwy ubłogosławiony, żyj długo. Niech Bóg wszelkiem błogosławieństwem wynagradza trad twój, o gościu najmilszy, i uszczęśliwi cię na ziemi i w niebie. Wszystkie zakonnice pozdrawiają i błogosławią, dla większej czci śpiewają długie pieśni.
Liban, przedtém nie był baszalikiem, miał swego osobnego naczelnika, którym ostatni był Karan-Bej. W Libanie, Maronitów głównym narodowym celem jest dążność do zu-
Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/179
Ta strona została przepisana.