patryarcha, tu mieszkał przed wyjściem do Egiptu, i swoję ziemię darował Józefowi. Izraelici wychodząc z Egiptu, nieśli z sobą kości Józefa, i tu w dziedzictwie ojca jego pogrzebali. Za bramami miasta Sychem są dwie góry Garizim i Hebal. Tu Izrael w 12 pokoleniach wszystek zebrany stanął pod temi górami przeszedłszy przez Jordan. Jozue rozdzielił ziemię Świętą na 12 pokoleń, i udzielił błogosławieństwa Izraelowi z góry Garizim, przekleństwo z góry Hebal.
Samarytanie utrzymywali, że góra Garizim jest najświętsze miejsce w całym Izraelu. Tu bowiem otrzymał Izrael błogosławieństwo, i złożył ofiary dziękczynne Bogu jedynemu. Około Sychem była kolebka Izraela, tu bowiem blizko mieszkał Abraham na górze nazwanej Betel, i tu było dziedzictwo wnuka jego Jakóba. Jakób, jak mówi peregrynacya z r. 1509, na górze Betel miał sen, w którym widział drabinę i wstępujących na nią Aniołów. Na niej Abraham ofiarował syna swego Izaaka. Inni utrzymują, że Jakób miał sen na górze Kalwaryi, a Abraham ofiarował Izaaka na górze Morya, gdzie stanął kościół Salomonowy. Różnica zdań o tém, była powodem rozdziału Samarytanów z dwoma pokoleniami Judy i Benijamina. Pierwsi wszystkie święte wspomnienia i tradycye przywiązywali do góry Garizim, i okolic, drudzy, wyłącznie do Jeruzalem. Około studni, będącej przy Jakóbowej roli, gdzie Józef pogrzebany, z której się dała Zbawicielowi napić Samarytanka, był wielki kościół za czasów królestwa chrześcijańskiego. Między Jordanem i Jerychem jest równina zwana Galgala, gdzie synowie Izraelscy przeszedłszy przez Jordan, czas długi stali obozem.
Brama złota, przez którą Chrystus Pan wchodził do kościoła Salomonowego w niedzielę kwietnią, była zamurowaną, kiedy pielgrzymi w XVI wieku zwiedzali Jeruzalem.
