sklepienie. Pod wieczernikiem w dole za sklepieniem była kaplica św. Franciszka i zakrystya. Tuż przy niej, tam, gdzie się zamykali apostołowie dla bojaźni żydów, i Chrystus Pan stanął po zmartwychstaniu między nimi, raz w niebytności Tomasza, drugi raz przy nim kładąc rękę jego w ranę boku mówiąc: nie bądź niewierny, ale wierny, była kaplicka maluczka. Blisko jest owa studnia Dawidowa, z której pili wodę Chrystus Pan z apostołami w czasie Pańskiej wieczerzy. Pod wieczernikiem z zachodniej strony, mieszkała N. M. Panna po wniebowstąpieniu Pańskiem aż do śmierci. Blisko tu jest miejsce święte, na którem św. Jan miał mszę św. przed N. M. Panną. Niedaleko wieczernika N. M. Panna umarła, tam odpust zupełny, i tam, gdzie leżała na marach. Pod wieczernikiem ze strony wschodniej, grób bohatera wiary naszej, anielskiego męczennika, św. Szczepana. Dawid Salomon i św. Szczepan, na Syonie byli pogrzebani. Przy wieczerniku była kuchnia, w której pieczono baranka wielkanocnego. Z północnej strony od wieczernika, były dwa kamienie. Na jednym stawał Zbawiciel kiedy nauczał, na drugim siadywała N. M. Panna, słów jego słuchając. Przy wieczerniku był obrany św. Maciej na apostoła, a na biskupa św. Jakób mniejszy. Dopókąd na Syonie mieszkali OO. Franciszkanie, dochowywano pamięć tych wszystkich miejsc, okazywano je pielgrzymom, przy nich odprawiano nabożeństwa, i przywiązane były odpusty. Dziś, jako są w ręku saraceńskiem, przystęp bardzo jest trudny, dawniej nawet niepodobny. Z pamięci chrześcijan, już się zatarła pamięć tych miejsc, dla serc wiernych, najszacowniejszych, najdroższych pamiątek. Za wieczernikiem, na równinie grzebali się chrześcijanie, wszystkich wyznań. Niektórzy powiadają, że wieczernik byłto dom Nikodema doktora, którego nazywano książe żydowskie, który gotował baranka wielkanocnego Panu Chrystusowi, o którym rzekł Chrystus do apostołów: „Idźcie do miasteczka do niektórego etc.“ Peregrynacya wspomina o miejscu, którego dziś już pielgrzymom nie okazują, gzie żydowie chcieli ciało
Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/210
Ta strona została przepisana.