Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/215

Ta strona została przepisana.

wypłynęła z prawego boku Chrystusowego. Dla tego téż pielgrzymi całują to miejsce, oblewają łzami. Gdy najtwardsza skała wykuć się dała, aby w nią wbito krzyż Pańskiej męki, tak serce ludzkie gdyby i skamieniałe, za zbliżeniem się i ujrzeniem tego miejsca, kruszy się, rozpływa. Pamiątka i cześć męki Pańskiej po ujrzeniu Kalwaryi zostaje wyrytą i niezmazaną na wieki. Na sześć dłoni pod prawą ręką P. Chrystusową wisiał św. Koźma grzesznik nawrócony, a po lewej na 16-cie dłoni bluźnierca. Między krzyżem jego a krzyżem Zbawiciela rozpadła się skała, szczelina dłuższa od wzrostu człowieka, zadziwia i świadczy o rzeczywistości faktu. Kiedy Pan Jezus zawołał głosem wielkim, rozpadła się skała, jakby zadržała na głos Boski. Był to znak odrzucenia umierającego grzesznika. O jakąż boleścią przeszywa serce Jezusowe odszczepieństwo ludzkie! śmierć wieczna dusz tylu, którą zadają sobie ci, co pomimo meki Pańskiej i Boskiej Jego miłości, bluźnią nieustannie.
Pod Kalwaryą stała najsmutniejsza Matka gorzko płaciąc, z Nią Jan święty. Na tém miejscu jest kaplica pod górą, za obrębem kościoła. Kalwarya, kamień namaszczenia, grób Pański, miejsce, w którem się Chrystus Pan okazał po zmartwychwstaniu, są objęte w jeden Kościół. Wzgórze Kalwaryi, do którego się wchodzi schodami, ma dwa ołtarze, jakby dwie kaplice. Gdzie był krzyż wbity, i skalna jest rozpadlina, Chrystus Pan skonał, to należało do Georgianów w wieku XVI, dziś wyłącznie do Greków szyzmatyków. Drugi ołtarz postawiony tam, gdzie do krzyża Chrystusa Pana przybijano, należy do księży Franciszkanów obserwantów. Zdjąwszy z krzyża ciało Chrystusowe Józef z Nikodemem z góry, złożyli na kamieniu, namaścili je maściami. Kamień namaszczenia okryty jest marmurem. Nad nim wiszą gorejące lampy. O 40 stóp od miejsca skonania Chrystusa Pana na Kalwaryi jest święty grób, w którym był złożony. Od grobu na piętnaście kroków Pan Jezus po zmartwychwstaniu okazał się matce swojej. Tam w XVI wieku i dziś jest