Dałeś się widzieć uczniom frasobliwym,
Wiary gruntownej dodając wątpliwym,
Nakoniec, wszystko sprawiwszy jak trzeba,
Dnia czterdziestego wstąpiłeś do nieba,
Gdzie Pan Zastępów z Bogiem Ojcem wiecznie
I z Duchem świętym króluje społecznie.
Amen.
Powiédzmy teraz o Emmaus. Po Zmartwychwstaniu, Chrystus Pan, gdy się na drodze z dwoma spotkał apostołami, z nimi szedł razem, tłumaczył Mojżesza i proroków.
Przyszedłszy do miasteczka Emmaus, w domu Kleofasa wieczerzał. W łamaniu chleba poznali Go apostołowie. Jedno łamanie chleba było w Wieczerniku, a drugie w Emmaus, w domu Kleofasa. Kościół święty i wszystkich wieków chrześcijanie, dwa te miejsca mieli w najwyższej czci, jako Przenajświętszy Sakrament jest najdroższym skarbem przez Chrystusa Pana zostawionym, którego widzialnym znakiem było łamanie chleba. Chleb zamienił się w ciało Pańskie mocą Boskiego słowa Zbawiciela w Wieczerniku. W Emmaus Chrystus Pan przypomniał tę chwilę najuroczystszą i poznali Go uczniowie.
Emmaus był przez pielgrzymów odwiedzany od najpierwszych czasów. Tradycya zachowała i wskazuje miejsce, w którem Chrystus Pan spotkał dwóch uczniów, skąd idą, pielgrzymi aż do domu Kleofasa. W Emmaus, za czasów królestwa chrześcijańskiego, wzniesiono wspaniałe i kosztowne kościoły na miejscu spotkania się Chrystusa z apostołami, i na szczycie góry, gdzie grób Samuela. Ustanowiono biskupstwo, sufraganije metropolii cezarejskiej. W sali, w której wieczerzał Pan w domu Kleofasa, była kaplica Sanctuarium. W Emmaus Dawid pokonał Golijata i leżą kamienie białe, z których kilka wziął Dawid do procy. Tu Absalon pomścił się na bracie krzywdy siostry swojej. Był tu dom,
