łożenia, obserwancyę. Pielgrzymi nie należący do ich zgromadzenia złamać nie mogą klauzury. Wejść na korytarze klasztorne do refektarza obcemu nie wolno, zachowują najściślej wszystkie posty, wskazane w regule św. Franciszka, jedząc bez masła nie tylko cały post wielki, ale od wszystkich Świętych aż do Bożego Narodzenia. Wstają godziną przed północą, idą do kościoła na jutrznię, potem drugi raz przychodzą o piątej z rana. Zakonnicy są prawie sami tylko hiszpanie, i włosi. W klasztorze mają salę zwaną Il-Magasino, w któréj są rozmaite ceny i wielkości wyroby koronek, różańców, pudełek, krzyżów, obrazów Matki Boskiej, świętego grobu z perłowej macicy, i z pestek owocu, który rośnie na górze Tabor i około Jericho zwany zaceoum. W klasztorze św. Salvatoris jest bardzo cenna apteka wartości 100,000 piastrów, ma rozmaite najdroższe lekarstwa, najrzadsze balsamy, balsam zwany Jerozolimski, który leczy najcięższe rany, kamień czarny przykrowonny, z brzegów morza Martwego, leczący dżumę.
W kościele grobu Pańskiego są dwa piękne obrazy włoskie, jeden świętego Antoniego, drugi świętej Katarzyny, bardzo przez znawców ceniony, z podpisem Franciscus Dupuis vovit fecit, deditque Terrae sanctae anno 1694.
Powiédzmy cokolwiek, o której tylekroć Pismo św. wspomina. Gaza dziś należy do pachaliku d’Acre, była niegdyś obszernem miastem, leżała nad samym brzegiem morza, dziś o dwie mile już oddalona, jest na drodze z Jeruzalem do Synai, z Jeruzalem do Kairu. Wskazują w Gazie miejsce świątyni, którą Samson obalił. Gaza ma piętnaście meczetów. Najgłówniejszy z nich był przedtém kościołem, który zbudowała Helena. Jest to dawna bazylika grecka,
